BERGENIA

Odmiana własna gruszy Grzegorza Pagacza

Odmiana: ‘BERGENIA’
Pochodzenie: mutant odmiany ‘Nojabrskaja vel Xenia’, znaleziony w sadzie G. Pagacza
Miejsce wyhodowania: Biała Rządowa, Polska
Status rejestrowy: oryginalna

.

Właściwości użytkowe

Owoce tej odmiany posiadają bardzo wysokie walory konsumpcyjne jak i handlowe. Bergenia charakteryzuje się stosunkowo bardzo długim okresem rozpadu miąższu, a co za tym idzie zdecydowanie dłuższym okresem przechowalniczo-handlowym, wysokim indeksem cukrowo-kwasowym oraz bardzo wysokim poziomem ekstrakcji (intensywność smaku i zapachu).

Wieloletnie, wnikliwe obserwacje odmiany w naszej firmie pozwoliły na introdukcję odmiany do handlu zarówno w kraju jak i za granicą, jako jedna z bardziej konkurencyjnych odmian konsumpcyjnych w stosunku do innych odmian proponowanych przez pozostałych producentów. Z punktu widzenia konsumenta jest doskonałą odmianą zarówno do spożycia bezpośredniego jak i do wszelkiego rodzaju obróbki gastronomicznej, jako składnik wielu deserów, przetworów oraz marynat. Intensywny smak oraz aromat wyróżnia Bergenię, którą docenili konsumenci jak i handlowcy na rynku krajowym i zagranicznym.

.

Opis morfologiczny

CZYTAJ WIĘCEJ

• • • drzewo rośnie średnio silnie, tworzy bogato ulistnioną, piramidalną koronę;
    • owoc duży, wydłużony, symetryczny, wypukły;
    • skórka dość gruba, chrupiąca, barwa zasadnicza jest niewidoczna, cały owoc pokrywa złoto-brązowe ordzawienie; w niektóre lata od strony nasłonecznionej widoczny jest czerwonawy rumieniec; przetchlinki są średniej wielkości, brązowawe, liczne rozsiane po całej powierzchni owocu;
    • szypułka średniej długości i grubości lub cienka, prosta lub lekko wygięta, skośnie osadzona w płytkim, wąskim zagłębieniu
    • kielich średniej wielkości lub duży najczęściej półotwarty o krótkich, wąskich i wzniesionych działkach; zagłębienie kielichowe płytkie i wąskie lub średniej szerokości, pofałdowane z brązowo-złotym ordzawieniem;
    • miąższ jasnokremowy, drobnoziarnisty, chrupiący, soczysty, słodki, z lekką, kwaskowatą nutą; nieliczne komórki kamienne znajdują się w okolicy gniazda nasiennego;
    • dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w drugiej połowie września, a w niektóre lata na początku października, nie osypują się przed zbiorem. Mogą długo wisieć na drzewie aż do osiągnięcia dojrzałości konsumpcyjnej;